Η πρόκληση της συλλογής κεφαλαίου

Στο προηγούμενο κείμενο, «Επιχειρηματικότητα 101», τονίστηκε πως η δυσκολότερη στιγμή για έναν – είτε νέο είτε όχι – επιχειρηματία, μετά την ολοκλήρωση του επιχειρησιακού σχεδίου, είναι η εύρεση οικονομικών πόρων πριν την έναρξη της παραγωγής στη Start Up.

Το σημαντικότερο χαρακτηριστικό μιας επιχειρηματικής προσωπικότητας θεωρείται το να είσαι πολυμήχανος, κυρίως ως προς την εύρεση και διαχείριση πόρων. Ο χαρακτηρισμός αντιστοιχεί στην έννοια του αγγλικού επιθέτου “Resourceful”, χωρίς να υπάρχει ακριβής μετάφραση στα ελληνικά.

Οι οικονομικοί πόροι για την έναρξη της εταιρίας καλό θα ήταν να προέρχονται από τρίτα πρόσωπα, από επενδυτές δηλαδή με ένα κάποιο ενδιαφέρον στη συγκεκριμένη πρωτοβουλία.  Γι’ αυτό λοιπόν, ένα επιπλέον χαρακτηριστικό που λειτουργεί συμπληρωματικά με το προαναφερόμενο, είναι και η «γοητεία» που πρέπει να διαθέτει ο ίδιος ο επιχειρηματίας για να αντλήσει τους πόρους που απαιτούνται για συστηματική λειτουργία στη πρωτοβουλία του.

Προσπαθώντας λοιπόν οι διάφοροι επιχειρηματίες να διευκολύνουν και να απλοποιήσουν τη διαδικασία εύρεσης πόρων - μέσω της «γοητείας» ενός μελλοντικού επενδυτή - προχώρησαν στη κατηγοριοποίηση των επενδυτικών φορέων-πηγών. Η διάκριση έχει ως εξής:

Οι πηγές-φορείς οικονομικών πόρων διαχωρίζονται σε:

1. Θεσμικούς επενδυτές (άτομα και σύνολα-οργανισμοί): όπως, επενδυτές, επενδυτικά γραφεία και εκπροσώπους επενδυτών όπου επενδύουν τακτικά διάφορες πρωτοβουλίες, με σκοπό κυρίως το επακόλουθο κέρδος, εθνικοί και διεθνείς φορείς που επενδύουν-επιχορηγούν υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις και προδιαγραφές, γραφεία ευρέσεως πόρων και άλλοι. Για να «ενδώσουν» στη πρόταση οι θεσμικοί φορείς, οφείλει ο επιχειρηματίας να κάνει μια σωστή πρόβλεψη για το τι ακριβώς θέλουν εκείνοι να ακούσουν και στη συνέχεια απλά να τους το πει, ή όπως λέμε να «μιλήσει τη γλώσσα τους», να εξυπηρετεί δηλαδή κοινούς σκοπούς.

2. Εύπορα άτομα: Αυτή η κατηγορία έχει περισσότερες προϋποθέσεις, ωστόσο είναι ανά περίπτωση είτε η πιο εύκολη είτε η πιο δύσκολη λύση. Το κλειδί στη προκειμένη είναι τα συγκεκριμένα άτομα να συμμερίζονται τις ίδιες απόψεις και ανάγκες, εάν η πρωτοβουλία πρόκειται να λύσει ένα πρόβλημα – να έχουν βιώσει το ίδιο το πρόβλημα ή να έχουν παρόμοια προσωπική εμπειρία, ή τέλος, γενικότερα, να έχουν τους ίδιους σκοπούς και να αντιλαμβάνονται τη πρωτοβουλία ως όργανο προώθησης των σκοπών αυτών. Στοιχείο που τους παρακινεί ωστόσο να επενδύσουν παραμένει να είναι η εμμεσότητα στη προώθηση των κοινών σκοπών και/ή στην επίλυση των κοινά βιωμένων προβλημάτων, διότι κατά μια έννοια δεν εκτίθενται οι ίδιοι δημόσια.

Μια ιδέα πίσω από τη χρηματοδότηση των Start Ups, η οποία φαντάζει περισσότερο με ευχολόγια αλλά πρέπει να αναφερθεί, και μπορεί να χρηματοδοτηθεί και από τις δύο κατηγορίες, είναι η «Αλλαγή του κόσμου όπως τον γνωρίζουμε». Υπάρχουν πάρα πολλές πρωτοβουλίες-Start Ups έχοντας αυτή την ιδέα ως έναν από τους κύριους και μακροπρόθεσμους στόχους τους, ωστόσο συνήθως την χρησιμοποιούν ως τέχνασμα μάρκετινγκ. Παράλληλα, μ’ αυτή τη θέση, δεν επιθυμούμε να «μειώσουμε» ανώτερους σκοπούς και/ή κατορθώματα ορισμένων οργανισμών και πρωτοβουλιών που όντως παρήγαγαν και συνεχίζουν να παράγουν έργο.

Μια πρόσθετη τακτική για τη προσπάθεια εξασφάλισης της βιωσιμότητας και διατήρησης στο χρόνο μιας Start Up είναι, είτε η ίδια να αποτελεί product killer μίας ήδη υπάρχουσας υπηρεσίας ή ενός ήδη υπάρχοντος προϊόντος, ή ο εμπνευστής της – πρώτης σε προτεραιότητα γι’ αυτόν – Start Up του, να δημιουργήσει αντίστοιχους product killers στην αγορά, ούτως ώστε να εξασφαλίσει την ισορροπία της [αγοράς] κυρίως σε τοπικό επίπεδο και τη μακροβιότητα που προκύπτει απ' την ισορροπία μεταξύ των οργανισμών του.

K.K

_____________

Σημειώσεις: & Παρατηρήσεις

[1] Product Killer (γνωστό και ως Category Killer): http://en.wikipedia.org/wiki/Category_killer

** Οι Μη-Κερδοσκοπικές πρωτοβουλίες μπορούν να εξασφαλίσουν ευκολότερα επενδύσεις είτε οικονομικές είτε σε άλλο είδος από θεσμικούς φορείς. Ωστόσο, στην ελληνική πραγματικότητα, η παρούσα θεωρεία στις περισσότερες θεωρίες διαψεύδεται.

** Κυβερνήσεις και Κράτη στις περισσότερες περιπτώσεις κατέχουν το μονοπώλιο σε διάφορες ή στις περισσότερες υπηρεσίες. Παράλληλα όμως, δεν είναι πάντα σε θέση να ανταποκρίνονται αρκετά γρήγορα, ούτε μπορούν να διατηρήσουν προληπτικούς ή άλλους μηχανισμούς. Μία πρωτοβουλία λοιπόν μπορεί να μην βρίσκει γόνιμο περιβάλλον στον τομέα των υπηρεσιών, αλλά τουλάχιστον το παρόν κενό διαθέτει ένα ιδανικό περιβάλλον για έναρξη δραστηριότητας.

** [Οικονομικά και πολιτικά] ηθικό θα ήταν οι πρωτοβουλίες να εστιάζουν στη βιώσιμη ανάπτυξη μέσα από διαδικασίες ευγενούς άμιλλας και όχι αθέμιτου ανταγωνισμού. Ο αθέμιτος ανταγωνισμός [σε μεγάλη συνήθως κλίμακα ή τα μονοπώλια, θεωρείται πως] βλάπτει σοβαρά την αγορά και μειώνει σημαντικά τον ρυθμό ανάπτυξης, πράγμα που αντιτίθεται σε [προσωπικούς] σκοπούς όπως αυτός της κερδοσκοπίας.

Επιχειρηματικότητα 101

«Όμορφα πράγματα συμβαίνουν κάθε μέρα», είπε ο Νίκος Κακαβούλης, ιδρυτής του Daily Secret [1], της μικρότερης πολυεθνικής Start Up. Έτσι ξεκίνησε ο λόγος περί επιχειρηματικότητας στο Ναύπλιο [2]. Το επιχειρείν αποτελεί τον κύριο μοχλό ανάπτυξης, ο οποίος, σε συνδυασμό με άλλες δραστηριότητες και παράγοντες, δύναται να μας οδηγήσει στην έξοδο από την οικονομική κρίση. Εργαλεία μιας ευέλικτης (τοπικής) αγοράς – η οποία οφείλει να προσαρμόζεται ταχύτατα σε συνεχόμενα ανανεωμένες συνθήκες, να καλύπτει κυρίως κοινωνικές και οικονομικές ανάγκες, να καινοτομεί, να αξιοποιεί ευκαιρίες και να ξεφεύγει από τη στατικότητα ή κατάρρευση που επιφέρει η υφιστάμενη οικονομική κρίση – θεωρούνται οι καινοτόμες, κοινωνικές κυρίως, μικρές σε μέγεθος και διάρκεια ζωής, επιχειρηματικές πρωτοβουλίες, γνωστές και ως Start Ups [3].

   

Οι Start Ups χαρακτηρίζονται από κάποιες ιδιομορφίες και λόγω αυτών έχουν ορισμένες ποιοτικές ανάγκες για την έναρξη τους. Αφ’ ενός πρέπει να στελεχώνεται από (κοινωνικά) ευσυνείδητα στελέχη, τα οποία «ζουν για να δημιουργούν». Αφ’ ετέρου, όπως λόγου χάρη για μια μεγάλη φωτιά απαιτείται μια απλή σπίθα, έτσι και εδώ χρειάζεται μια πάρα πολύ απλή και αποτελεσματική ιδέα, η οποία πηγάζει είτε από κοινωνικές ανάγκες, είτε (εναλλακτικά) λείπει από την αγορά. Το κλειδί πίσω από την ιδέα ωστόσο είναι «να θυμίζει πολύ όμορφα πράγματα».

   

Μπορεί να θεωρούνται προφανείς οι παραπάνω ανάγκες για την ίδρυση μιας Start Up εταιρίας, όμως απαιτείται μια συγκεκριμένη και ιδιαίτερα προσεγμένη προετοιμασία και η ακολουθία ενός πιο «εκ του ασφαλούς» δρόμου, ούτως ώστε το εγχείρημα να επιβιώσει και να έχει δυνατότητες περεταίρω ανάπτυξης.

   

Το να γίνεσαι επιχειρηματίας δεν είναι μία ορθολογική απόφαση που παίρνεις σε αόριστο χρόνο ή κατά την αρχή της επαγγελματικής σταδιοδρομίας, παρά περισσότερο μία συγκυρία (ή για ορισμένους, ένα «ατύχημα» με θετικές επιπτώσεις μακροπρόθεσμα). Απαιτεί μια έμμεση διαδικασία δικτύωσης, σε προσωπικό επίπεδο, πριν την έναρξη της επιχείρησης, όπως ούτως ή αλλιώς συνηθίζεται να γίνεται από κάθε επαγγελματία, έτσι ώστε η ιδέα στο πρακτικό επίπεδο να βρει πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθεί.

   

Το επιχειρείν προκύπτει από μια ασχολία την οποία αγαπάς: Συνήθως, όσοι στρέφονται στην επιχειρηματικότητα δεν έχουν νιώσει τη χαρά της δημιουργίας στη τακτική τους εργασία. Η στιγμή κατά την οποία διαπιστώνεις πως πρέπει να δραστηριοποιηθείς στον επιχειρηματικό τομέα είναι όταν αυτή η ασχολία σου καταναλώνει περισσότερο χρόνο από τη τακτική σου εργασία και/ή σε ατομικό επίπεδο σου προσφέρει ένα (ανάλογο της τακτικής εργασίας ή μεγαλύτερο) κέρδος.

   

Έτσι – με τη λήψη της μεγάλης απόφασης και την ίδρυση ενός Start Up – ξεκινάει μια διαδικασία, γνωστή ως «Roller Coaster Event» [4]: Μια διαδικασία μόχθου και δημιουργικότητας, μια ανταγωνιστική μάχη για την «Επιτυχία». Η προτεινόμενη τακτική για τη σύσταση μιας μικρής, καινοτόμας και αποτελεσματικής επιχείρησης έχει ως εξής: Αρχικά, απαιτείται η σχεδίαση ενός επιχειρηματικού πλάνου. Το σχέδιο δεν πρέπει να υπεραναλύει δράσεις και διαδικασίες, οφείλει ωστόσο να διακρίνεται από σαφήνεια, ακρίβεια, λιτότητα, λακωνικότητα και λειτουργικότητα.

   

Για να εξασφαλιστεί η επιτυχία και να αξιοποιηθούν πλήρως οι παρεχόμενες δυνατότητες, συνετό θα ήταν το σχέδιο να παρουσιαστεί σε έναν νομικό σύμβουλο και να τεθεί εκ νέου υπό επεξεργασία. Λόγω φόρτου εργασίας κυρίως, και όχι τόσο λόγο έλλειψης ικανοτήτων ή ιδεών, οι νέοι επιχειρηματίες δεν γνωρίζουν πλήρως τις νομικές διαδικασίες με αποτέλεσμα να χάνουν ευκαιρίες, να μην αξιοποιούν δυνατότητες που, αν είχαν προνοήσει, θα είχαν φτάσει πιο γρήγορα στο προσδοκώμενο σημείο και/ή θα ήταν πιο αποτελεσματικοί.

   

Μετά την ολοκλήρωση του στρατηγικού σχεδιασμού ακολουθεί η εύρεση πόρων. Το fundraising θεωρείται η πιο επίπονη και αποθαρρυντική διαδικασία για έναν νέο επιχειρηματία. Ωστόσο η εύρεση οικονομικών (ή εναλλακτικά άλλων υλικών) πόρων είναι μονόδρομος, διότι μόνο έτσι εξασφαλίζεται μία ευρυθμία στη λειτουργία της νέας εταιρίας.

   

Τέλος, απαιτείται η εύρεση των υπόλοιπων πόρων: ανθρώπινων, υλικών, πνευματικών. Συνήθως δεν δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στο τελευταίο στάδιο, κυρίως γιατί έχει συσσωρευτεί η κούραση και η ταλαιπωρία από την έναρξη της δραστηριότητας. Παρ’ όλα αυτά η εξασφάλιση των υπόλοιπων πόρων πρέπει να αντιμετωπίζεται με ιδιαίτερη προσοχή, διότι η «Διεκπεραίωση» θα διασφαλίζει τη ποιότητα κατά την (αυτοματοποιημένη μετά από ένα διάστημα) λειτουργία της εταιρείας.

K.K.

________________________________

[1] http://www.dailysecret.com

[2] Κοινωνική Οικονομία της Αγοράς: Συνδέοντας την Οικονομία και την Κοινωνία – Ίδρυμα Konrad Adenauer – Ναύπλιο, 5-7 Μαρτίου 2015.

[3] “A startup is a company working to solve a problem where the solution is not obvious and success is not guaranteed,” - Neil Blumenthal, cofounder & co-CEO of Warby Parker.

[4] “A constant battle for success, plagued by endless hours and bruised by customer "no's”, it's a roller coaster ride. But without pain, there is no glory.” – The Start Up Roller Coaster: Guts ‘n Glory